iu komentis: "Mi amus esperanton, se ĝi havus iujn svahilajn aŭ zuluajn vortojn."

Kial ne?

ekzemplaj svahilaj novvortoj

Mi estas triajara (preskaŭ kvarjara) medicinstudento; ankaŭ mi lernas Esperanton dum du jaroj. Mi interesiĝas multe por lerni pli vortprovizon, sed tio estas malfacila ĉar mi ne konas neniun por babili :(. Ankaŭ mi ne havas multan tempon por tio.

Noto: Ĉi tiu provtraduko sekvas pli fruan afiŝon de alia reditano.

Enkonduko al «La paradizo perdita»

John MILTON

Pri la prapeko homa, kaj pri l’ frukto
de l’ kontraŭleĝa arbo,(1) kies gusto
la morton kaj suferojn enmondigis
ĉe l’ perdo de Eden’, ĝis Hom’ pli granda(2)
regajnos al ni la feliĉan lokon:
kantu, Ĉiela Muz’,(3) kiu inspiris
al la Ŝafist’(4) sur nuba pint’ Sinaja(5)
instrui al la elektita gento,(6)
kiel komence el ĥaos’ kreiĝis
ĉiel’ kaj ter’; aŭ, se Cion’ pli plaĉas
al vi, kaj la rivero de Ŝiloaĥ(7)
preterkuranta l’ Dian profetejon;(8)
de tie vin mi petas helpi al ĉi
aŭdaca kant’, ke super Helikonon(9)
ĝi flugu sen rezerv’, ĉasante kion
ne jam aliris prozo nek versaĵo.
Kaj ĉefe Vi, Spirit’, kiu preferas
la puran koron pli ol ĉiujn templojn:
instruu min, Ĉiosciul’; alestas
Vi de plej frue, kaj kiel kolombo
flugil-etende kovis la abismon
kaj gravedigis ĝin; en mi lumigu
l’ obskuran kaj starigu la malaltan,
ke ĝis la pinto de ĉi granda temo
mi montru la eternan providencon
kaj la justaĵojn Diajn al la homoj.

Notoj

«La paradizo perdita» estas epopeo verkita de la angla poeto John MILTON (1608–1674) kaj eldonita unuafoje en 1667. La poemo sekvas la Biblian historion pri la falo de la homaro el la paradizo.

En ĉi tiu traduko mi konservas la nombron da versoj, iom pritondante la anglajn vortojn. Mi kredas tamen, ke la rezulta teksto, krom la teologiaj precizaĵoj, ne estas malpli komprenebla ol la originalo. Bonvolu komenti vian opinion laŭplaĉe.

(1) kontraŭleĝa arbo: la arbo meze de la Edena ĝardeno, pri kiu Dio ordonis al Adamo kaj Evo, ke ili ne manĝu de ĝi; ili tamen manĝis tentate de Satano, pro kio la homaro estis ekzilita el la paradizo.
(2) Hom’ pli granda: Jesuo, savonto de la homaro.
(3) Ĉiela Muz’: Uranio, la greka muzo de la astronomio.
(4) Ŝafist’: Moseo, la leĝdonanto de la judaro.
(5) pint’ Sinaja: montpinto en Egipto, kie Moseo ricevis de Dio la Dek Ordonojn.
(6) elektita gento: la judaro.
(7) Ŝiloaĥ: banujo en Jerusalemo, proksima al la monto Ciono.
(8) Dian profetejon: Ciono.
(9) Helikonon: grekan monton kaj la loĝejon de la muzoj.

https://youtu.be/wJvcnKVEi34?si=AmdJqPZVAbBgc0XN

Mi trovis liston de koncernoj kiu donacis al Projekto 2025.

Mi afiŝis kompletan liston:

ĉi tie

sed, koncize:

- sportumo: Bills, Tampa Bay Bucaneers, New Orleans Saints, NY Yankees, Arizona Diamondbacks

- restoracio: Arby's, Carls Jr., Baskin Robins, Buffalo WWs, Papa John's, Cinnabon, Wendy's

- nutraĵo : Blue Bell, Bacardi, Chiquita, Dean's, Dole, Folgers, Molson, Miller, Grey Goose, Publix, Walmart, Hershey, Smucker's, Jimmy Deans, GNC, Wonder Bread

- aŭto, benzino : Buick Cadillac, Chevrolet, GMC, Alamo Rental, Exxon, Shell Oil

- eble inkluzivenda : Tesla / X (koncernoj de Elon Musk)

This is a post where you can ask any question you have about Esperanto! Anything about learning or using the language, from its grammar to its community is welcome. No question is too small or silly! Be sure to help other people with their questions because we were all newbies once. Please limit your questions to this thread and leave the rest of the sub for examples of Esperanto in action.

Jen afiŝo, kie vi povas demandi iun ajn demandon pri Esperanto. Iu ajn pri la lernado aŭ uzado de lingvo, pri gramatiko aŭ la komunumo estas bonvena. Neniu demando estas tro malgranda aŭ malgrava! Helpu aliajn homojn ĉar ni ĉiuj iam estis novuloj. Bonvolu demandi nur ĉi tie por ke la reditero uzos Esperanton anstataŭ nur paroli pri ĝi.

Mi verkis ĉi tiun poemon ĉar mi fasciniĝas pri la ligo inter espero kaj doloro, detruo kaj rekreo. Esperanto donas al mi la spacon esprimi tiujn sentojn pli profunde. Mi ĝojus ekscii kion vi pensas!"

Konscio Turniĝas

1. Alvoko: Sankta pulso de Espero

Re-lumiĝantaj ombroj transpaŝiĝas,

En senfinaj spiraloj, ni re-teksiĝas.

Kor-radikoj profundiĝas en l' eterno,

Ĉu falo, aŭ flugo al l' inferno?

2. Dissolvo: Profana disrompo de Kolero

Krak'! Muroj de konscio—disfalas.

Fendiĝu! Ĉio krakas, fajro voras.

Haŭto brulas, kernmem’ krianta—

Via voĉo: tranĉilo kantanta.

3. Interplekto: Oscilado de Koro kaj Menso

Inter-fadenoj pensoj vagadas,

Malgraŭ ŝiroj, la koro ligadas.

Vi tiras—streĉas—ĝis ni sonoras,

Doloro, amo, kreo—ni laboras.

4. Altiĝo: Submetiĝo kaj Rekonstruado

Mal-lumiĝas koroj; re-kreiĝas animoj.

El cindroj, oro; el rompoj, klimakso.

Mi turniĝas al ombroj kun rideto,

Ĉar ĉiu falo estas novo veto.

Mi estas usona viro kiu sercxas korespondamikon. (Mi parolas ankaw la hispanan kaj volonte korespondos du- aw tri-lingve.) Mi interesigxas pri mondaj okazantajxoj, la naturmedio, artoj, manmetioj, religioj de la mondo.... Cxi tiu planedo estas interesa loko!

https://tokipona.org/eta_tutmonda_lingvo.html

Ŝtonoj restas ŝtonoj

La 6-a de Novembro, 2024

3:33 matene

Li vekiĝis, ĉar li simple ne povis plu dormi. Pasintvespere, li legis la senĉese disvolviĝantajn novaĵojn, kun premanta sento en la stomako pri la direkto de la aferoj. La nerealeca telefonlumo transportis lin ok jarojn reen, al tiu unua momento de viscerala kompreno pri kiom radike fuŝita povis esti la mondo.

La realeco perforte sinkroniĝis tra lia 5.8-cola AMOLED-fenestro, tirante lin en eĉ pli fuŝitan mondon, igante lin turniĝi al la alia flanko de la lito, kun liaj amaraj pensoj esprimiĝante per versoj de la kanto "Chykh Pykh" de la Amsterdam Klezmer Band:

Чых-пых милейшие -- Станция «Свобода»
Голосуй не голосуй, а выберут урода.

(Puf-puf karuloj, jen "Stacio Libereco"
Voĉdonu aŭ ne, ĉiam venkas la aĉululo.)

La kantoteksto portis eĥojn de iamaj sovetiaj praktikaj saĝoj, perfektigitaj de generacioj, kiuj majstris la arton de pasia jesado ĉe Partiaj kunsidoj, dum iliaj mensoj libere vagis. Ili neniam kantis la ribeleman 'Die Gedanken sind frei' (Pensoj estas liberaj), sed kelkaj el ili ĉiutage vivis laŭ la promeso de tiu jarcenta germana kanto pri nevenkebla libera interno. Tiuj malfacile lernitaj instinktoj de postvivado, longe dormantaj, nun revenis kun furiozo. Historio ne ripetiĝas, sed ĝiaj rimoj fariĝas ĉiam pli malharmoniaj kun ĉiu ripeto.

Turniĝante de flanko al flanko, nekapabla retrovi la restajn du kaj duonajn horojn da dormo, lia menso konstante meditis pri la kantoteksto de "Steine Sind Steine" de And One, kiu enhavis tavolojn da vero:

Erst kommt Hass dann kommt die Nacht
Steine sind Steine ohne rote Macht.
Erst kommt Stolz, dann kommt dein Land
Steine sind Steine, alle an die Wand.

(Unue malamo, poste la nokto,
Ŝtonoj restas ŝtonoj, sen ruĝa forto.
Unue fiero, poste via tero,
Ŝtonoj restas ŝtonoj, ĉiuj al la muro.)

Je la fundamento de ĉi tiu neevidenta vero kuŝis ŝtonoj -- nur ŝtonoj -- simplaj kaj neŝanĝeblaj per ideologio aŭ aŭtoritata regado -- la kruda realo mem. Sed ĉiam estis klopodoj pentri ilin per alternativaj faktoj, deklari ilin ion tute alian -- ĉiu nova tagiĝo alportis freŝajn partiajn proklamojn pri tio, kio "vere" estu realo.

Male al neŝanĝiĝemaj ŝtonoj, homoj havis elekton. Premitaj al la muro, ili povus esti mulditaj kiel parto de ies alia fundamento aŭ resti firme kun fiero pri si mem -- starante, kvankam pecetigitaj aŭ eroditaj, kiel sia propra muro.