(im not gonna specify my age basta below 30,F), and i want to vent all of this out dito dahil punong-puno na ako, and i don’t want to cause burden to my cof na may kanya-kanya ring problems. so, here it goes. ako ang panganay sa aming magkakapatid, and unfortunately, i belonged to the batch na naabutan ng ecq. like lahat siguro na klase ng anxiety na-experience ko those times kasi yung mga requirements for graduation di ko pa natapos, and then before covid happened, nascam yung parents ko ta’s may five-figure ongoing monthly kami, so buti na lang may tindahan kami kaya napagtiyagaan na nababayaran while trying to survive pandemic.

pero during that time, sa tatlo naming magkakapatid, ako lang yung kaliwa’t-kanan na gumagawa sa mga responsibilities to help my parents although pwede naman sana na tulungan ako ng mga kapatid ko but they’re too busy for their online classes, so ako na lang ang nag-adjust. kumbaga ako yung gumagawa sa technical things ng parent ko (teacher siya) with the online learning materials and recordings of the scores while nagbabantay sa tindahan namin, setting aside my requirement obligations na tapusin. wala eh, that time inisip ko na ah, matagal ko pang makuha yung diploma ko if i prioritize my requirements. 

pero during those times, nakapaghanap naman ng part time and most of my income went to my family’s needs. enjoyable naman na to share the little joys despite the pandemic going on.

so ayun, left and right responsibilities for almost two years hanggang sa di ko na namalayan na yung ibang blockmates ko nakapagtapos na sa kanilang requirements and was able to take the board exam, at dun pa namalayan ng parents ko na kelangan ko na raw magtake ng exam. my thesis partner also encouraged me na i-push ang pagreview. worst is ako pa yung nagtapos sa other design namin kasi yung mga groupmates ko nakakuha na pala sila ng trabaho while ghosting our gc. that setup was so messy at buti naman fair na yung system sa former uni ko ngayon.

but i didn’t mind na lang despite how unfair it was, kasi months after that, i passed naman the board exam. but the pressure i felt was extreme, hindi ko naman masyado na-miss pamilya ko while reviewing dahil nangingibabaw yung kaba ko na baka mabagsak ako, tapos napakasayang ng pera na pinadala nila sa akin and parang lahat ng grand family members ay nakaalam na that i’m taking a board exam.

so of course, all of that rage i bottled up for my parents the past years was gone in a blink of an eye after i passed the exam kasi at least, i made them proud and this time, they will believe and trust my decisions in life from that time.

but i was wrong.

i shouldve gone for that contractual project in visayas na sinabi ng parent ko, but i refused kasi i thought baka ma-homesick ako. yun pala sana ang ticket ko for my freedom. obob mo self.

and i shouldve continued complying the pre employment requirements for that company i applied (with all my confidence) na pinasa ako sa lahat ng interviews, but my parents and my cousins discouraged me kasi it was cadetship at toxic daw doon. that wouldve been my ticket for an impressive resume at advantage ko sana for the future if mag-aabroad ako, bahala na kung toxic. three years is just too fast to pass by.

and now im stuck on this company na tingin nila sa mga babaeng engineers are mere secretaries. i opened this recently sa parents ko kasi they sensed na im upfront (mind you, tinapangan ko ‘yan pagsabi out of heightened stress) sa kanila about telling them na di na ako interested sa current company because of that reason, and goodness gracious, ginaslight ako na it was a big chance for me sa promotion dahil lagi yung mga managers ang kasama ko sa meeting at laging confidential ang ginagawa ko like girl ANO??? imagine ha, di ko pa dinagdag i-open sa kanila na grabe yung microaggression na dinanas ko and there was even one time na i received a lewd comment (and they randomly segwary-ed after seeing me disgusted sa kanila) while nasa field. but of course i’m not gonna say that kasi all my life, never naman akong naging tama sa kanila unless i followed their wants ☺️

now, my last straw sa kanila was today, because of my sibling and I na di raw nageffort na magpa-aga sa tindahan namin, na kahit mahina yung sales namin di daw namin dapat binalewala lang, with all that sermon na sinabihan pa nga ng as if may maibigay ako ng any amount man lang to help them pag alanganin ang budget nila.

all my life i have been a people pleaser and i always set aside my feelings just to avoid getting my parents mad sa akin, like the school activities na gusto kong salihan noon pero ayaw nila unless may dagdag point sa final grade. all my life never ko binilang yung mga ginawa kong responsibilities even at a young age. all my life binabalewala ko yung pagpapabor ng mga magulang ko to my siblings, evident na evident pero they chose to be blind. all my life never ako nagkaroon ng leisure time with my friends and for myself, to the point na naging joke na yung magpapaalam pa ako sa kanila para magdiscord with friends during the pandemic, all my life kahit iba yung gusto ko na course, i HAVE NEVER BEEN ASKED kung ano yung gusto ko paglaki, instead i was already dictated about these damn courses on a young age na need ko raw i-take dahil maganda at malaki yung sweldo.

now i followed at what cost? below 17k yung monthly, hindi pa regular, iniyakan pa yung pagreview mo tas magiging secretary ka lang pala, jusme pinapagamit pa tayo ng sasakyan eh hindi naman hassle ang commuting dito sa aming lugar at kahit may carpool pa nga sa company namin, maryosep aware sila pero panay parin ipapagamit sa atin yung sasakyan na yung monthly expenses sa fuel ay ¼ sa income, plus may emergency repairs na ang iba 4 digits yung cost, and they expect me na huhulugan sila ng help pag may kailangan sila (na halos all the time)???? kahit ganito lang ang sweldo ko pero grabe naman tinutulungan ko sila kahit yung naiiwan na lang sa akin is yung emergency fund ko. tapos yung decision-making time ko to buy my wants naaabutan pa ng ilang araw and most of them only cost 3-digit pesos. tapos yan lang?

i know na galit sila kaya nasabi nila yan sa amin but little did they know na lagi nila yan sinasabi every time na galit sila sa akin. tapos ang funny pa kasi may times na sinasabihan kami na ba’t ayaw raw naming makipag-heart to heart talk sa kanila, kung tutuusin lagi namang nauuwi ang usapan na sila naging bida sa heart to heart talks kuno tapos yung mga concerns mo*,* ikaw pa ang naging kontrabida. okay lang ba ‘yan?

actually, marami pang instances eh. not to mention my teenager days na di ko halos matanggal ang trauma na ‘to hanggang ngayon, but i’m gonna keep that baka mapaghalataan na. kaya naiisip ko na lang na imbes yung portion ng ef ko at least pang-solo gala na lang next year para maalis saglit yung stress at inis ko sa current workplace (kasi wala naman akong choice kundi sundan sila kasi sabi nila hanggang nandito ka parin sa bahay na ‘to, kami parin ang masusunod), i’m planning na mag apply na lang sa malayong lugar at yung ef ko ang susustento sa akin, kahit di pa talaga enough ang amount. tbh the ef ive been saving is actually a back-up if one of them are confined (sana naman hindi agad-agad), kasi i know na mahirap humingi ng tulong sa mga relatives.

tsaka nakakatawa na sila yung naging ideal parent kuno ng ibang pinsan ko, kasi ganito-ganyan. ang swerte nga nila they have that kind of talk pag may mga problema sila eh. pero sa sariling mga anak nila ginawa pa yung nagshare as kontrabida. i don’t know kung hambog ako basta they are so lucky na yung anak nila didn’t choose the s word after all the crap. bahala na kung tahimik at laging rbf, kesa naman biglaan silang balitaan na may nangyari na. but i guess the world is just unfair.

now, abyg if i want to leave this house and my family?

ABYG kung nagalit sa akin yung jowa ko dahil hindi ko siya nilibre?

Long post ahead

This happened third week of October.

For Context: Nasa Dubai na kami ngayon. Super dami naming issues before, but this is the current one. My GF was raised sa may kayang mother so nabigay talaga luho and ako, galing sa Hirap na nagtatry makaahon. So sinasabe niya na she won't settle if I can't give the same life na nabigay sa kanya or maexceed(which makes sense for me).

Nung time na nasa Pinas kami, I used to earn a decent amount of money, but hindi ko siya magastusan ng 1 taon dahil nagiipon pang Dubai so nagagalit siya dahil dun knowing na I need a lot of money. Before naman, I used to treat her a lot. I spoiled her a lot. That time lang talaga I needed to save money.

I just started working sa Dubai. May ipon ako na cash sa PH Bank ko na ipambabayad ko ng utang ko sa kanila na malaki lake around 40k+ ng October 31, excluding yung 35k na binayad ko pagdating ko ng DXB.

And hindi pa ako sumasahod sa current job ko that time now so tight budget ko. Prior to this I spent 300+ dirhams or 6-7k sa PHP since she wanted me to treat her ng Ramen and I wanted to make her happy and I promised na spoil ko ulit siya once mag work na ako sa Dubai kaso nga wala pa akong sahod now and nagsstart pa lang and magbabayad pa ng utang.

Then the rest ng gastos ko paonti onti dahil may mga babayaran pa akong utang and wala pang sweldo till katapusan na hindi pa buo din since 1st week na ako nagstart and 3rd week ang cut-off ng October.

Ayun, during third week, magkaaway kami. She called me asking me if I wanted to eat. I was about to say No since kumaen na ako, but it feels like she will get even more mad if I decline and it sounded like she wanted na makipagbati kaya ililibre niya ako(since she knows na wala pa akong budget since nagbayad utang and walang sweldo pa) and she knows tight ako sa budget. so I went with her na lang to avoid drama.

Fast forward last Sunday of October, she suddenly brought up na asan yung bayad ko sa kinain namin, to which I replied na, "Huh? Wala pa akong sahod. Tsaka kala ko ikaw muna magbabayad nun(knowing na tight pa ako). Hindi daw. Eh sabe ko "ikaw nag aya eh". Ako daw dapat magbayad. So sagot ko na lang is "sige para walang issues na lang sige babayaran ko nalang sayo." Then nagalit siya then sabi na next time wag nako sumama. Then now 5 days kaming hindi nagusap.

Nung nasa Pinas pa kami, gusto niya lagi umalis ng weekend ever since maging kami and gumastos and if ayaw mo umalis, sasabihin niya sayang araw and maghapon galit and magmamaktol so no choice ka, but sumama or gumastos. Madaming times ako pinilit kahit sinasabe kong walang budget and need magipon. So sumama kana lang. Otherwise, drama ang aabutin. Pag walang pera, siya gagastos, but you will be insulted later na kesyo hindi provider and hindi nakikita future sayo, etc.

Hindi ko lang siya magastusan kasi need magipon pang DXB that time and dahil sa failures in life before na tinatry kong makabangon kaya hirap financially bukod sa breadwinner, but if meron ako, I will provide and spoil her as much as I spoiled her before. Kaso that time may priority akong iba. Despite failures, I spoiled her. Now lang talaga na nagtatry magipon and makabangon.

Normally, ililibre ko naman siya kaso tight pa ako and nagsstart pa lang sa Dubai. Pero if meron ako, wala ng dalawang salita.

Even nung time na nagsasave akong money pang DXB, she insists na gastusan ko siya kaya mas hirap ako magipon, and will insult me pag ayaw ko na hindi ako provider and wala siyang future sakin which I can understand since laki siya sa ginhawa.

Kaya ayaw ko pakita bank account ko sa kanya because if alam niyang may laman, kukulitin ako which is ikinagagalit niya din saying na "hindi pa tayo mag asawa tinataguan mo na ako". But hello, I'm saving up money para sa Dubai. She, of all people, should have known that since she has lived sa Dubai since elementary. Ako bago lang.

More than 8 years na kaming mag jowa.

May faults din ako pero aminadong may attitude and entitlement issues si GF na sinabe na din ng ibang kamaganak, kasambahay, and driver nila. Madami din ako shortcomings lalot di ko siya maspoil since I was struggling, but I'm doing my best makabangon and yumaman naman. Kaso imbes ihelp niya ako and support, minsan nahihirapan pa ako financially.

Ako ba yung gago sa part na to na di ko siya nalibre? Let me know please. Thanks

Utangero talaga tatay ko magsimula bata kami, binuhay niya kami sa utang. Wala siyang kontrol kasi talaga kapag usaping pera.

Kung tutuusin malakas naman talaga kita ng printing shop namin, may 2 branch kami. 5k each kita ng shop kasi both silang nakatabi lang sa school at brgy. office. Magkaibang lugar.

Kaso nga lang, yung tatay ko kapag nagkakapera kung ano ano pinagga-gagawa. Kukuha ng hulugang sasakyan, motor, condo tapos sabay sabay payan tapos kapag hindi na kinaya kasi nga lumulubo yung hulog at gastusin, ang mangyayari niyan babatakin, o paalisin kami. Paulit ulit na niyang ginagawa yung ganyan, kaya nalubog kami sa utang. Isa pang kamalian niya, kapag nakakahawak siya ng pera, padalos dalos siyang nagtatayo ng negosyo kahit walang kahit anong research or kahit wala siyang alam sa line of biznez nayon edi ang ending, nalulugi kami ng malala. Nakapag-online shop, milktea, karinderya, clothing, bazaar, at food carts na kami pero lahat yun, nalugi.

Nagkaron na rin siya ng iba't ibang kaso, sa korte at sa brgy. dahil ang gawain niya mangungutang siya tapos hahanapan niya ng butas yung lending company/ tao tapos makapal talaga mukha niya, siya pa nagaaya makipagdemandahan lagi. Kaya sirang sira reputasyon namin dito sa amin kasi halos na ata ng kapitbahay namin nautangan at inaway niya. Pati mga kamag anak ng nanay ko at kamag anak niya rin, ganon ginawa niya kaya wala kaming kasundo kahit kaninong side to the point na gusto na magpakamatay ng nanay ko dati sa sobrang kahihiyan.

Ngayon, first time ko magka-trabaho last october lang, 20years old ako. Kinailangan ko magtrabaho at magstop sa school kasi hindi na nila kinakaya yung mga bayarin, hindi na daw nila ako kaya buhayin.

So naghanap agad ako ng trabaho at nakapasok naman ako sa isang call center, nung 31, unang sahod ko sa buong buhay ko, 7k lang first cut off pero natutuwa padin ako kasi atleast ngayon may pang gastos nako hanggang magnovember 15.

Ang problema nga namin, ito ngayon. Yung 2k ko, tinabi ko na pang pamasahe at pangbaon hanggang nov15, yung 5k naman, iniwan ko sa bangko pangbayad sa school ko since may 30k pa kaming balance doon at balak ko sana ako nalang magbabayad nun para wala na silang isipin.

Pero ang gusto mangyari ng tatay ko, ibigay ko na daw sa kanya yung 5k ipambabayad niya daw sa utang at siya na daw bahala sa bayarin ko sa school ko kaso hindi ako naniniwala kasi si mama naman talaga ang nagbabayad sa school ko, siya nga din ang dahilan bakit lumubo ng 30k yung utang namin sa school kasi nagagalit siya kapag hindi binibigay ni mama yung sahod niya nitong mga nakaraan. Utang na loob daw kasi ni mama na nagkatrabaho siya ng dahil sa kaibigan ni papa yung nagreffer sa kanya doon.

So tumanggi ako, sabi ko "sorry pa, pang bayad ko kasi sa school 'to para sa june next year makapagaral nako ulit" pero hindi niya ako tinigilan, pinipressure niya ako kapag hindi ko daw binigay yung 5k malulugi yung negosyo namin at wala na daw kami kakainin sa pang araw araw, ang yabang kodaw porket may 5k ako.

Kaso asa isip ko, tangina hindi ko naman kasalanan kung lagi siyang gipit, kung malugi yung negosyo kasalanan niya na 'yun, siya na dapat gumawa ng paraan sa mga bayarin niya.

Ayoko talaga isuko yung 5k ko.

ABYG kung ayoko pautangin tatay ko kahit sa kanila padin ako nakatira? ABYG kung hahayaan ko na lang siya mamoblema?

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

TL;DR: Family is really toxic and dysfunctional but I benefit from them financially so I feel guilty about going no contact.

Namatay yung parent (parent 1) ko recently and this issue has to do with their side of the family. Remaining family on that side is Lolo ko and tatlong siblings niya si A,B and C (plus mga anak nila pero di sila relevant sa issue na to).

Close ako kay A at mga kids niya. Si B at C, di masyadong close pero before namatay yung parent ko okay-ish naman on the surface level yung relationship, even kay lolo. Though I have to say the relationship dynamic changed a lot about 10 years ago after namatay si lola and we started spending less time with each other, less family outings and no more vacations as an extended family, less time spent together during Christmas and holidays too.

May family business kami shared with the extended family and started by my grandparents. Noong buhay pa yung parent 1 ko, siya nag take over after lola passed away in terms of managing finances and investments. Si lolo talaga ang nagmana sa initial investments and lupa pero hindi siya business man in terms of mindset and si lola talaga ang super aggressive in terms of investing and thinking about finances in order to support the entire family. With that being said, basically lahat kami sa family may mga allowances and financial support from the business. Everything from basic needs, to housing/utilities, education etc are seen as things provided by the family business. If kailangan mo mag-hiram ng funds from the family or mag-advance usually pinapayagan. I’m very aware and appreciative of the privilege that I grew up with and I don’t take that for granted at all kasi nung na hospital at eventually namatay yung parent ko, na shoulder lahat ng expenses by the family business. Financially dependent talaga kami on that side of the family kasi yung other parent (parent 2) ko takes care of domestic matters mostly so wala siyang work that brings in a lot of income. When my parent passed unemployed ako at the time (like literally in the middle of a job search), since then may work naman ako, pays okay pero kailangan parin ng allowance from the family in order to have savings and pay for basic utilities. I’ve let go of a lot of unnecessary expenses since then and since i lost the parent who was the breadwinner I’ve become obsessed with making sure I always have emergency funds to fall back on kasi I don’t want to continue being financially dependent on the family business kasi ayokong maging pabigat.

Relationship with B, C and Lolo took a turn for the worst after namatay yung parent ko. Si B and C may sariling mga business at work (supposedly) apart from the family business and di sila masyadong nag participate in the management of the fam business pero sila yung sobrang magastos. Lahat mga gusto nila ina-approve ng lolo ko. and at the moment the business is not in a great place in terms of finances. Si A at parent 1 ko ang sobrang hands on sa management ng business. Si lolo naman, I guess because of age (mid 80s na) di na siya fit to run a business pero ayaw niyang mag-retire or to transfer a little bit of power in decision making sa mga anak niya. He wants to continue to feel like the provider figure for the fam.

After my parent 1 passed, nag-attempt din ako mag participate in helping with the business kasi formally speaking, may shares ako in the business inherited from my parent. Pero I was just faced with a hard time kasi I didn’t even feel like they wanted me to be there at the meetings and sobrang useless ng participation ko bc at the end of the day it’s up to my lolo’s decision and they argue about trivial things for hours and hours so i’d rather focus on my main work and be productive rather than sit through hours of the family arguing about plans that were agreed upon noong buhay pa yung parent 1 ko.

PLUS sobrang lala yung verbal and emotional abuse towards yung isang pinsan ko (anak ni A) who was working in accounting for the business at the time. Sinigawan siya one time kasi nalowbat yung phone niya and di siya matawagan ng lolo ko. Lagi siyang pinagalitan ni lolo about the financial reports kasi “bakit daw walang pera”, eh siya lang at si B at C ang laging gumagastos ng pera. I never asked for anything after my parent died, kahit yung expenses for the funeral and to pay the hospital bills, I never asked, lolo and fam voluntarily said they would pay for it all, but I feel like they want me to feel indebted to them because of that.

Lolo and B, C are also toxic/abusive towards A. Di ko alam kung bakit pero sobrang hate nila si A tapos siya lang ang nag-manage ng business.

Medyo emotionally unstable and manipulative si B. One time nag-start siya ng physical fight with A due to an argument during a business meeting. Sobrang plastik din niya and they talk behind people’s backs a lot. Also nung buhay pa yung parent ko nag-breakdown siya kapag may arguments about the business or if hindi ma-approve yung gusto niya. Minsan nag-threaten siya ng s**ic*de. Nagdabog siya one time kasi gusto niyang ipa-shoulder ng business yung dental procedures niya. They are very entitled.

To top things off recently may lupa na binenta so nag share kami sa profit of that between A,B,C, lolo and me (standing in for my parent). First off this was a long process and I wasn’t sure kung kailan ang pay out or if mag-push through kasi di na ako nag update about the family business matters, then pag nag clear na yung payment di nila ako nainform so nagulat nalang ako kasi may malaking deposit sa bank account ko, akala ko na glitch or fraud. At the time rin, sobrang busy ko kasi nag pack ako ng mga gamit para maglipat from Manila back to the province namin to move back with my other parent and be closer to my extended family again. Confirmed with A that the money in was my share. Nabusy talaga ako sa moving process.

Nung umuwi na ako, nagalit si B kay parent 2 ko kasi di daw niya ininform na nakarating na kami kasi gusto daw niya akong i-surprise to welcome me home 1) i hate surprises, they make me anxious and most people in my family know that 2)specifically told my parent not to tell or talk to anyone about it because I had a feeling they would make an attempt and I knew I would be tired from traveling and moving 3) B is not entitled to know about my whereabouts anyway, and if she wanted to know where I was or when I was coming home she could have asked me directly but she did not.

Nagdabog si B sa family GC regarding the issue. Na seen zone, lol. Lahat nalang parang big deal sa kanila and I’m really tired of it.

The latest problem they have against me is hindi raw ako nag “thank you” kay lolo for the money na binigay niya from the sale of land. Ever since umuwi ako di pa ako nagpakita sa kanila except kay A. Isang reason is night shift ako sa work ngayon so it’s hard to be awake and social in the day time and the other reason is that I’m fed up with them and di ko na kayang mag plastikan.

Nakalimutan ko lang mag thank you kay lolo kasi nga, so rang busy, so when C asked me kung nag thank you na ako nag thank you ako through text. But i feel like to them hindi pa sapat yun kasi last week C asked my parent 2 about it ulit. I know i shouldn’t resort to mind reading but I feel like B,C and my lolo just think I’m ungrateful because of my behavior lately.

Found out from A na initially daw nag suggest si B at C kay lolo na half lang daw yung share ko sa profits ng land sale. Pero A fought them and demanded na equal kaming lahat. Finding that out really made me think differently about the rest of the family. I personally don’t care about the amount of money at this point, i was not even banking on the deal pushing through but it makes me feel bad to know that they would suggest to not be fair with me when B and C try to act so nice to my face.

Sorry this was long, this is just the tip of the iceberg in terms of my situation at the moment.

Been 4 months since naglipat ako and di pa rin ako nagpakita sa kanila.

Feel ko na ako yung gago kasi kahit may work na ako ngayon nag-benefit pa rin ako financially from the family so I feel guilty about slowly cutting them off. I’m trying to work harder to make sure I’m really secure financially but at the same time i’m used to the benefits I get from my family and in all honesty I don’t want to give that up if I don’t have to.

ABYG sa scenario na to? Yung pwesto ng hardware nakasangla sa lola ka (mother ni mama) bago pa ko ipanganak like more than 30 years ago. And yun ginawang tindahan ng lola ko. Eh yung mga hardware ng mga chinese may kasamang 2nd floor na tirahan diba and tulugan basta complete bahay sya na may hardware yun style. Namatay yun lola ko di pa din natutubos nun may ari tapos inisquatan nun kapatid ni lola na bunso kasi feeling nya entitled sya sa pera at ariarian ni lola kasi matagal sila inenable ng lola ko na supportahan pinaaral yun anak, binibigyan pera at mga regalo. Kaso may will si lola and ako at si mama ang beneficiary. Nagbanta yun kapatid ni lola samin kasi nga feeling entitled sila na ninakaw nga nila ibang alahas nun lola ko habang busy kami mag asikaso ng funeral ni lola. Then ngayon pinaalis ni mama yun kapatid ni lola sa tindahan na iniisquatan nila ng anak nya kasi nga dahil sa pagnanakaw ng mga alahas issue. Kaso nagmamatigas sila nagbabanta pa samin. So sabi ko sa mama ko ipatubos nalang ng magkano sa totoong may ari yung tindahan. And then nakipag usap kami sa original na may ari pinatutubos nalang namin ng 150k yun tindahan pumayag naman. So ending pinaalis nun may ari yun kapatid ng lola ko tapos ngayon sinisiraan na kami sa ibang kamag anak na inapi namin sila. So ABYG na napaalis sila dahil sa suggestion ko kay mama na ipatubos sa may ari yun tindahan para di namin sila problemahin?

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

ABYG if nawawalan na ako ng gana tulungan si mama?

She lives at Batangas right now with our step dad. Dati kasama nila step brother ko pero umalis na din kasi sumama sa mama niya.

First or second week this month, nammroblema kami ng kapatid ko (nakatira siya samin ng girlfriend ko kasi ako na nagpapaaral sakanya and basically tumatayong parent) kasi "allegedly" nagmicro cheating yung stepdad ko kay mama.

For additional context, naging broken fam kami because our biological father is a serial cheater.

So eto na nga, continuous yung paghanap namin ng girlfriend ko ng mga bahay na pwede malipatan ni mama na malapit samin or sa school ng kapatid ko. I and my girlfriend really wants to settle na din na lumipat outside Metro Manila pero di lang talaga namin magawa kasi dito nga nag aaral kapatid ko at mapapalayo siya.

Bakit di namin kasama mama ko? Or bakit wala yung kapatid ko sa mama ko? Because she became super controlling and manipulative after the dilemma na dinanas namin sa biological father namin. Parang halos araw-araw akong nacompare nung magkakasama pa kami, and nainvalidate yung feelings which I couldn't handle anymore kaya ako nagmove out. Yung kapatid ko naman, hindi na din kinakaya ang pagiging inconsiderate ni mama sa lahat ng aspect sa buhay kaya he begged me to get him na din kasi gusto niya na mag aral ng maayos.

Anong nangyari tungkol don sa microcheating issue ng stepdad ko? Hindi ko na din alam kasi mahal din siya ni mama. Basically, he talked to this girl sa bar and asked her to send a DM to his facebook kaya nahuli ni mama at hiningi pa niya phone number. Dinelete pa niya right after. Wala na kami talagang mailagay na reason ng kapatid ko to trust him pero nasa mama ko pa din ang call (as always), kasi sila lang naman nakakakilala sa isat isa and they ABSOLUTELY TOLERATE each other EVERYTIME.

Yesterday, tinawagan ko mama ko kasi wala nanaman daw kuryente sa Batangas. It was a good call, at first. Pinag uusapan namin yung magiging gastos ng paglipat nila don sa nakita naming bahay sa Rizal. Ang kaso, napunta kami sa news na nahimatay daw lola ko dahil dinala ng mga pinsan at tito ko sa very unreliable hospital. Buong side ng mama ko, including my cousins, nakatira malapit sa grandparents namin kaya wala akong makita na reason para ako or kapatid ko yung kakainisan ni mama na di makapunta kayna lola if emergency.

Eto na nga, nawalan ako ng work last month so nakaasa kami ng kapatid ko sa girlfriend ko. Binanggit niya na kahit wala akong work, di man lang ako nakavisit sa lola ko. Which is obviously, the exact reason why di talaga ako makakapunta kasi san kami kukuha ng pamasahe that time? Nung mga oras naman na may work ako, sobrang exhausted ako kaya tinutulog ko talaga kapag rest days ko.

Ang dami niyang sinabi, to the point na binanggit niyang wag na wag kami pupunta kayna lola if ever na may mangyari sakanyang masama. Wag daw kami iiyak pag nawala si lola kasi di kami nagtry pumunta. Kahit daw siya, pag namatay wag namin pupuntahan kasi never ako nagtry pumunta sakanya nung mga oras na wala akong work or rest day ko.

Nagkasigawan kami kasi nakakafrustrate na hindi niya maintindihan or ayaw niyang intindihin yung situation ko. Binabaan ko nalang siya ng call kasi sobra na yung sigaw niya at ang dami ko nanamang gustong sabihin pabalik na alam kong masasaktan siya.

Now, I don't have the energy anymore to help para makalipat siya ng bahay. May gusto na din kaming lipatan ng girlfriend ko which will be at bulacan and isasama pa din namin kapatid ko.

Ako ba yung gago kung ayaw ko na siyang tulungan lumipat? Ako ba yung gago kung hahayaan ko nalang siya harapin mag isa yung consequences ng actions and decisions niya in life?

Long post.

ABYG if I cut off ties with my family dahil hindi nagbayad ng motor yung kapatid ko?

Context: My mother was a horrible mother and I was physically abused nung bata ako by kicking me, punching me, telling me na sana namatay na lang ako and madaming masakit na salita. She didn't even help me sa studies ko financially so I had to walk papasok ng school and walang kain whole day from 7am-7pm. Etc.

Kapatid ko naman 20 years old. Nagwowork na dahil pinastop ko muna 1 yr dahil pasaway. Nung magwork, walang disiplina sa pera puro luho at alak kahit minimum lang sweldo. Ako lahat nagbabayad ng bills at hindi ko siya pinagshare.

About the story, before I went to UAE, I was about to sell yung motor ko sa iba, but ended up selling it sa kapatid ko for 12k na bagsak presyo. Nung nasa Pinas pa ako, he managed to pay me 9K. Nung nagabroad nako ang hirap na singilin. I gave him 2 months para makapagipon pang lisensya pero nababalitaan ko walang pera pero sa alak at fastfood, meron.

Some of his payments, binigay ko sa mother ko para may panggastos. Sinisingil ko siya ng maige dahil gusto kong magkaroon siya ng disiplina sa pera and at the same time yung pera maibigay ko sa mother ko yung 3k na ibabayad sakin ng kapatid ko today

Today, I told him na if hindi padin siya bayad kukunin ko na yung susi ng motor. Papakuha ko sa kakilala ko dahil wala nako sa Pinas at babalik ko 9k niya. Told him na kung yan pa lang hindi niya na kaya gastos pano pa sa ibang bagay. Pero joke lang yun para mapressure siya magbayad. Ayoko siya matulad saken noon na walang disiplina at nabaon sa utang. Pero if dinya kayang bayaran, diko na pababayaran sakanya at yung 3k papagamit ko nalang pambayad sa naiwang fine ng motor na 3k for illegal parking. Kukunin ko yung susi pero ibabalik ko din days after.

ang nangyare, ayaw ng nanay ko ibigay yung susi. Nagagalit na kesyo lugi naman daw kapatid ko. Sabe ko panong lugi e ibabalik naman yung pera? Tinuturuan ko kako yan na magka disiplina sa pera kasi panay balita ko na gastador pero sa obligasyon laging walang pera. Ayaw. kung gusto ko daw kaliwaan nalang. Di daw ibibigay yung motor hanggat di ako magbigay ng 9k.

I was like, "HUH? Pamilya ko ba talaga tong kausap ko?". I insisted na ibabalik ko yung 9k aabutin lang ng 2days kasi mahirap magpadala dito for me kasi bago pa. Na diko naman sila tatakbuhan. Ako nga halos nagbayad ng bills nung nasa Pinas ako. 9k lang tatakbo ako? Ayaw pa din.

That is when i really got mad and told them na sige sa kanila na yang motor pero wag na wag na sila lalapit saken kahit kailan.Yung 3k ipang bayad na lang sa fine. Parang ibang tao kausap ko. Na panay sumbong nila sakin sa kapatid ko pero nung disiplinahin ko kinokonsinte nila. 20 years old na ganyan pa din. Pano magbabago siya mismo kumokonsinte. Pagod na ako. Wag na nila ako kausapen kahit kailan. Literal na sumabog na ako dahil sobrang bigat nila for me and yung naipong galit through the years. Lalo nanay ko kahit sa mga kapatid niya. Lage kong sinasabe na ok lang sana kahit wala siyang maambag sakin financially. Kahit man lang sana mafeel kong may masasandalan ako pag nabibigatan na ako and nahihirapan. Na may magulang akong masandalan man lang. Kaso ang nangyayare, isa pa siya sa nagiging cause ng kabigatan ko.

Mabait pa ako dahil sa kabila ng ginawa niya sakin nung bata pa ako, I chose to help them pa din.

Ang lalo kong kinagalit, nagtanong pa na, "Akala ko ba ibabalik niya yung 9K?" after ko sabihin yan. Nakablock na kasi siya saken and kinakausap ko siya through my step father. Lalo akong nagalit kasi gusto sa kanila yung motor tapos ibabalik ko pa yung 9K.

Sabe ko, ano sila sinuswerte? May motor na may pera pa? LOL after that, I blocked them all and I really mean it na i cut off na yung ties sa kanila.

ABYG sa ginawa ko and nag over-react lang ba ako? Thanks sa sasagot.

For short background, INC member ako since birth. Hndi active sa mga event ng church namin, pero active mag donate for assistance ang family ko even sa pag attend ng pagsamba. Fast forward, may bagong manggagawa (parang tagapangaral but studyante) na napunta sa church namin (21 years old).

Then itong si kuya, after visiting sa house namin nagkaroon kami ng mga conversation sa TG kasi he's encouraging me na maging active at kumuha ng tungkulin but due to my hectic sched, I always answered him "no".

Hanggang sa napunta kami sa fb, after 2 weeks of talking, medyo naging flirty na siya and type nya raw ako. Tapos nag jump sa gusto at hndi niya gusto sa babae. Then I mentioned na, "umiinom ako occasionally" then grabe yung naging response nya like nagdududa na raw siya sa akin, parang pinapalabas nya ng malandi ako dahil friendly ako ganyan. Natatawa lang ako kasii nasabi ko narin namn na mga pinsan ko lang nakakainuman ko. Pero may judgement na siya agad. Last line ko, "paniwalaan mo nalang gusto mo paniwalaan" kasi nakakagagong magexplain pa if konting ganyan lang big deal na saknya.

And he's asking me rin pala na lumabas but secret nga lang since bawal sila magkagf habang nagaaral (rule ng inc).

Pero hndi na matutuloy kasi jinudge nako e. ahahaha!

Okay rin acads ko and leadership sa sch. Kasi focus ko talaga sch, growth, and careers. I'm not ready to commit sa relationship. Pero bat parang naging low level ako bigla dahil sa pagiinom lol.

Abyg dahil umiinom ako occasionally?

Edit: OMG guysss helppp nasabi rin niya na nagbreak sila ng ex nya dahil hndi V. So, basically dapat siya makauna. Grabe namn mindset neto so pag hndi na virgin nasa low level na. omg help me matatandyakan ko na to. Grabe niya e-degrade ex nya lol. Paano pa kaya akong Malibog inside & may Isang body count. Well, hndi ko na inamin kasi baka siya pa mismo magsabi sa parents ko.

Anw guysss I cut him off na. Blocked na siya sa lahat. THANKSSS!!!

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

For context, here are the people involved: I (23F), my cousin (24F), her ex boyfriend and my (ex)friend (23M), and the classmate/friend (?F). Nagkakilala yung pinsan ko and yung friend ko through me then nagka develop-an sila but then recently nagbreak na sila.

So here’s what happened, after the break up, my cousin told me that ‘they ended on good terms naman and he mentioned wanting to work on himself muna and then he’ll comeback’. He even said to her DAW na “wag mo muna sabihin sa parents mo na break na tayo kasi malay mo sa october magkabalikan tayo AT BAWAL MUNA KUMAUSAP OR MAGHANAP NG IBA”. During that period, since mutuals kami ng tropa ko sa dump accounts namin, nakikita ko mga posts nya with ‘his girl classmate/friend’. He usually posts (you know the take a pic of me and i’ll take a pic of you kind of post?) and puts her in his story after the break up. Out of concern, I asked my cousin “sino to” with a screenshot nung story since i dont know the girl. My cousin reassured naman that it was just a classmate of him. So, I was relieved! so I stopped sending her updates about him na and she also said din naman na wag na akong magsend.

And then this happened, we have a GC na magpipinsan. May nagsend don ng facebook post about break up and suddenly nagkadiscussion kami about sa break up ng cousin namin because she’s struggling and miserable. Blinock na pala nya yung friend ko one week na nakalipas. So the conversation goes on, and she asked for our honest opinions about his red flags na napansin namin throughout their relationship that we kept from her kasi nga ayaw namin mangialam sa relationship nya and specially friend ko yung ka-rs nya kaya ayokong makasira and I said that it felt wrong for him to post about another girl right after the breakup, especially given his claims of self-improvement, diba???? So nag-ask naman yung pinsan ko if pinopost pa rin ba yung girl, so I said YES and sabi ng cousin ko “PATINGIN” AND AGAIN, PINAKITA KO. Hindi screenshot sinend ko, screen record ng lahat ng posts nya na kasama si classmate nya. AND THAT’S THE TURNING POINT FOR MY COUSIN KASI SHE SAW HIS HAND ON THE CLASSMATE’S LAP. Suddenly minessage ako nung friend ko na pakialamera daw ako. Chinat na pala sya ng cousin ko agad, pinagmumura sya HAHAHA.

So, I was really thinking kasi nasira na friendship namin ng friend ko because of that and also nagend pa sila in bad terms ng pinsan ko. Was I wrong to get involved in their relationship, considering I’m not directly part of it? I just wanted to protect my cousin and I don’t want to leave her in the dark. So, ABYG na pinakialaman ko yung lovelife ng pinsan ko at (ex) friend ko?

PS. thank you, guys. somehow i am free from guilt and thinking na ang gago ko kasi dahil sakin nag end tuloy sila in bad terms and also the friendship but hearing it from a lot of people makes me realize na what i did is for the best. mas okay na mag end sila in bad terms and magalit pinsan ko kesa naman mag end sila in good terms and mag wait sya dun sa guy. again, thanks a lot!

No contact kami sa kapatid ng asawa ko. Siguro almost 3 years na din.

Pinapunta namin siya dito sa ibang bansa. Student Visa siya. Pinatuloy namin siya sa aming bahay. Sinuportahan namin siya sa bagay bagay.. lagi rin namin siya pinapasok sa trabaho (palaging kami ang backer 😅, walang trabahong siya mismo ang nag hanap at apply). Yung kotse namin siya na ang gumamit, kami pa madalas ang nawawalan. Hindi ko ba alam kung na appreciate man lang niya yung mga naitulong namin sakanya. Kasi parang hindi. (SV na hindi nakaranas ng hirap sa una. Usually commute and hirap mag hanap work and pinagdadaanan).

Naging komportable siya. Masyadong naging komportable na pati kami.. niloko. At pati narin ang asawa niya na naiwan sa Pilipinas. Kami yung tipo ng kapatid na hindi itotolerate yun. Bago namin natagpuan mag asawa ang isat isa.. kami rin ay naloko ng previous partners namin kaya alam namin ang pakiramdam. Ineexpect ata nung kapatid ng asawa ko ay itago namin at itolerate ang kalokohan niya.

Maraming beses din naulit ang panloloko saamin.. maraming beses din namin pinatawad. Dahil ang MIL ko ay palaging sinasabi “patawarin niyo na para saakin”. Hanggang sa nag sawa na kami.. san na namin huhugutin yung pasensya? Napaisip kami.. bakit paulit ulit? Kasi alam niyang sasabihin ni Mama na patawarin na namin. Masyadong kampante manloko ng kapwa. Si Mama din pala ay niloloko niya dati.

Hanggang sa sobra na kaming nasasaktan. Hindi na namin pinatawad nung huli. Block sa lahat. No contact. Ito ay para matuto siyang may consequences ang mga aksyon niya. Alam mo yun? Sorry ng sorry pero paulit ulit parin. Para saan pa diba?

Kaso ngaaaa.. sa desisyon namin na wag siya kausapin. Ang naging resulta naman nito ay ang pag iba ng turing ng mga manugang ko saaming mag asawa. Lalo na ho ako. Sa MIL and FIL ko. Kami na naloko paulit ulit pero yung isa pa yung kinakampihan nila. Kawawa daw. Pero ginawa niya sa sarili niya yun eh diba?

Hay. Di ko po alam ang gagawin. Sa pag set namin ng boundary sakanya.. sa totoo lang ang PEACEFUL. Ayaw naming manumbalik ang lahat ng katoxikan dahil lang sa sapilitang pagpapatawad.

ABYG?? Bakit ganun? Feeling ko parang ako pa yung gago? They’re making us feel bad for putting up a boundary for those kind of people. Sabi pa nga “patawarin niyo na siya, regalo niyo na saamin sa pasko”. Ganun lang ba yun?! 😭

💔

I, 20F, ay sumagot sa nanay ko dahil naririndi na ako sa kanya. Last week, dumating relative ko from barko and of course, I was happy kasi almost 2 years siyang hindi nakababa sa laot. Everything was good until napapansin ko na excluded ako palagi sa mga ganap. Naiintindihan kung it happened once or twice but it happened more than that kaya nainis na talaga ako.

Ito yong mga nangyari: a. Bumili ng softdrinks at nagtanong king gusto ko ba. Um-oo ako at sinabing bababa ako para kumuha after ko matapos ang homework ko but pagbaba ko, ubos na at hindi man lang ako tinabihan. Some may see this as mababaw but for me, na-hurt ako, kasi I was never madamot when it comes sa food.

b. That relative decided na pumuntang baclaran to buy pasalubong for otger relatives. Pumayag si mama and nag-aayos na kami. Pero they decided na huwag nalang daw ako sumama without any reason pero sinabi ni mama ma bibilhan nalang daw ako ng shorts. In-ignore ko 'to. But yong pagbalik nila, hinahanap ko yong shorts sa nanay ko. Pero ang sabi ay wala raw kasi mas kailangan daw ng mga pinsan ko.

c. Before dumating yong relative ko na yon, nagsabi ako sa mom ko na samahan ako para magpagawa ng salamin sa sm at doon nalang maglunch. Pumayag siya at supposedly, dapat today yon. But she decided na tulungan magpack yong relative ko na yon. I ignored it and helped it until nag-ala una na, I asked her na punta na kami but kung ano-ano sinabi nya na kesyo pabigat daw ako at magastos. I decided na hwag nalang tumuloy.

d. I was curious bakit naging ganon reaction nya sa akin, so I decided na icheck messenger nya. Doon ko nakita yong messages ng other relative namin na nagpapabili nang kung ano-ano at nanghihingi. Pinakakinaiinisan ko ay yong part na hiningi yong tablet ko. My mom decided to give my tablet para sa cousin ko without me knowing and pagpapaalam. I confronted her, kung bakit nman ganon. She said na hindi ko naman na daw ginagamit. That tablet ay very sentimental sa akin kasi bigay siya ng scholarship ko during pandemic for my online class. So I said na hindi ako papayag kasi in the first place hindi naman sila nagpaalam sa akin. Dito na talaga nanrindi ang tenga, sinabi nya na ang damot-damot ko naman daw at kung ano-ano pang hindi magagandang salita.

Sa sobrang inis at kimkim, sinagot ko siya na "simula elementary hanggang ngayon, dinodonate ko mga gamit ko sa mga relatives nya dahil mas kailangan nila pero dahil lang hindi ako pumayag sa tablet ko na very senti s akin, tatawagin na agad ako nang kung ano-ano". Nanggagaliiti talaga ako kasi nagbibigay naman ako. Ang akin lang sana may paalam kahit papaano.

Tapos ngayon, kung ano-anong salita na naman ang lumalabas sa kanya na kesyo wala raw tutulong sa akin pagtanda ko kasi andamot ko. Sumabog na ako sa mga pinagsasabi nya kaya without thinking at halong stress sa acads, I shouted sa face nya na sya nga na tumutulong sa mga relatives nya hindi naman natulungan nong nagka-tumor siya at binabackstab pa sya ng mga natulungan nya.

ABYG na sinagot ko sya? Nafufrustate kasi ako, feeling ko ako palaging pinagbubuntungan.

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

I 20F ay may tatay (70M) na magaspang ugali at mayabang sa pera. Hindi niya ako biological child pero sakanya na ako lumaki simula 2 years old ako kasama nanay (44F) ko and nagkaron sila ng anak ni daddy na special child (16M). Basically, dalawa kamj magkapatid sa pamilya.

Noong teenager pa ako nagsimula lumayo loob sa tatay ko. Habang nagkakaisip kasi ako mas napapansin ko na mga mali niyang ugali at mindset na hindi na mababago pa.

Hindi ko alam kung anong proper term dapat gamitin pero masyado si daddy takot masapawan yung anak niya sa amount ng pagkain kahit mas lamang naman yung kapatid ko.

Naalala ko noon kukuha lang ako ng konting cornbeef kasi tutal patapos na kumain kapatid ko pero ang ginawa ni daddy, tinabing niya ng kamay niya yung mangkok ng cornbeef para d ako makakuha.

Naalala ko rin dati kumain kaming pamilya sa Mcdo tapos tig isa kami ng fries ng kapatid ko para fair pero ang ginawa ni daddy, kinuha niya fried ko tas binuhos niya sa plato ng kapatid ko kahit meron naman din siya ng sarili niya. Kaya ako mukha akong kawawa nakatingin non sa ginawa niya.

Noon away nang away si mommy at daddy dahil ayaw ni daddy i secure ang pamilya. Matanda na kasi si daddy at siya ang main source of income namin. Sabi ni mommy kailangan ma secure kami yung may bahay na sariling amin o kaya dalhin kami sa America (yun kasi yung pangako ni daddy samin na matagal niya na rin pinagyayabang sa mga kamag anak) matanda na si daddy tapos special child kapatid ko at maliit lang sweldo ni mommy, ano mangyayari samin pag nawala si daddy? Nganga.

Kinausap ko nang maayos si daddy non kasi magka away sila ni mommy. Sabi ko “dad, kung d tayo pupunta ng America edi bili nalang tayo ng bahay dito sa Pilipinas para secured kami may matitirahan pag nawala ka. Tapos ang sabi niya sakin “Kung gusto mo mabuhay, alagaan niya ako”. D ako makapaniwala non sa sagot niya. 6 digits ang pumapasok sa bank acc ni daddy buwan buwan kaya hindi impossibleng bilhan niya kami ng bahay kung d niya kami madadala sa America na pinapangako niya.

Dati rin nag aaway sila mommy at daddy kasi Pandemic pero panay lustay ni daddy ng pera kakabili ng kotse. Tas kinausao ko nang mahinahon si daddy na “dad malapit na ako mag college, mag tipid naman tayo para ready” tas sinagot niya ako non habang minamasahe ko siya “San mo ba sa tingin mo mag aaral ka, sa Stanford?” “Sa Public University ka lang, tanga”. D ako nakapag salita non sa shock ko.

Nung 17 pa ako, virgin pa ako non at walang boyfriend. Nung nasa kotse kami, kinwento ni mommy yung pasyente niya na nakita niya naglalaplapan sa harap ng mga nurses. Sabi ni daddy “oh nainggit ka naman? Paturo ka sa anak mo, magaling siya ron” tas ako na shock lang ako na nasa likod ng kotse.

At marami pang mga pangyayari na naipon na sama ng loob ko at nawalan ako ng amor sakanya. Kinausao ako ni mommy tungkol sa trato ko kay daddy at pananalita ko dahil wag daw ako ganon dahil siya bumubuhay sa amin at pinapa aral ako. Pinilit ko naman ibalik amor ko paunti unti, ilang taon bago nabalik pero kanina biglang nawala agad.

Lumabas kami ni daddy kanina dahil magbabayad ng kuryente. Nung pauwi na, inutusan niya ako bumaba at bumili ng fries at waffles para sa kapatid ko. I bought Terra (largest size ng fries) at 4 waffles (I ate 1, so 3 nalang natitira para sa kapatid ko). Habang nag dra drive ako pauwi, pakuha kuha ako ng fries kasi tutal malaki inorder ko para maka share ako.

Then ayon nakaktatlong kuha pa lang ako ng fries, sabi ni daddy “Tirahan mo naman kapatid mo wag ka sugapa” tas sabi ko “dad…. Largest size yang kinuha ko, hindi yan basta basta mauubos” tas sabi niya “Sa tingin mo ba hindi niya alam na binawasan mo yan? Eh mas matalino pa yon sayo eh” tas sabi ko nlng dahil nagpipigil ako sumagot “ewan ko sayo, takot na takot kang masapawan yang bunso mo”

Nung nakauwi na kami pumunta ako kusina para mag rant sa kasambahay namin. Nilabas ko lahat ng sama ng loob ko sakanya, kinwento ko mga pinagsasabi niya sakin and mga ginawa niya nung bata pa ako” binuhos ko mga gusto kong sabihin sa loob ng utak ko na kesyo bobo siya, mayabang at tanga.

Nasa sala lang si daddy non tas napansin namin malungkot siya kaya sa tingin namin ni ate ay narinig ni daddy lahat ng sinabi ko dahil medyo magkalapit lang ang kusina at sala kung nasaan siya.

Na gui guilty ako sa ginawa ko dahil narinig niya mga sinabi ko na foul words. Panigurado kung kakausapin ako ng nanay ko tungkol sa ginawa ko lagi niya ipapaalala sakin na, hindi gaganda buhay ko ngayon kung hindi dahil kay daddy kaya tiisin ko ugali non. Na kahit anong pagsisilbi gawin ko kay daddy, hindi non matutumbasan lahat ng binigay non samin. Aaminin ko naman na totoo ang lahat ng yon pero putangina hindi naman din lagi pera at estado ng buhay ang sukatan. Kailangan din ng mabuting ugali, respeto at pakikipag kapwa tao na turingan.

Marunong ako magpasalamat sa mabubuting ginawa pero tangina tao rin ako hindi ko maya oaulit ulit ako pinagsasakitaan ng masama kahit oa yung tao na yon yung nagbigay ng magandang buhay sakin at nagpapaaral.

I (26F) and my husband (25M) already planned yung binyag ng toddler namin (1M) but upon sending invitations para sa mga ninong at ninang, nakarinig yung nanay ng husband ko na nakapag ayos na kami ng binyag details.

So she immediately called us and asked for an invitation but we explained na ninong and ninang lang ang invited since we want it intimate and no judgement at all. But this decision has a back story.

When I was pregnant with my child, we held a gender reveal party where everybody was invited to celebrate with us. Kaso after party, nakarinig ako ng comments such as “Ang arte di kailangan nyan” “Gastos lang yan” “Dapat tinabi nalang nila yung pera pangpaanak” and many more sa side ng family ng husband ko. While my family is super enjoying and super happy sa gender reveal ko. Sumama yung loob ko coz before ako magkaroon ng successful na pregnancy 2 years kaming laging negative, so before pa ako mapreggy my friends promised na magpapagender reveal daw talaga sila coz my child will be our first baby sa group (My friends are composed of gays and lesbs) kaya sobrang sumama yung loob ko after ng party na yan and nag regret talaga ako ng sobra na ininvite pa sila.

Next is yung 1st birthday ng anak ko which was an intimate party, only the 3 of us. Nag staycation sa Manila Ocean Park for 3 days and dined sa mcdonalds since its my sons fave. Next months, may narinig nanaman kami like “Gender reveal nakapag handa, pero birthday ng anak hindi?” “Dapat cinecelebrate ang 1st birthday ng bongga” and many many more.

AND SOOOOO, we really decided na walang iimbitahang iba sa binyag ng baby ko kungdi ang mga ninongs at ninangs. Saka nagalit samin yung mother ng husband ko kasi gusto niyang pumunta kasi first apo nya yung baby namin but then again when we were hearing harsh comments on their side of the family is siya sa gumagatong, like “Oo nga” “dapat nga hindi na” and many many more na nag aagree siya.

My parents are all in sa binyag namin, willing na mag ambag eventho they will not be there and they respect our decision as mag asawa kasi pamilya daw namin to. My lola’s piece of advice to me was “Wag mong sasagutin ng pabalang yung byenan mo, they are not the same with us. Give them more patience” kasi nagopen up ako sa lola ko na naririndi na ko kasi sa tuwing tumatawag samin, paulit ulit yung tanong kung invited ba siya or not and why.

My patience is already at its limit. Its creeping in my nerves, konti nalang kasi sasabog na ko. My husband knows this at pati siya naiiinis na sa point na hindi na siya sinasagot yung tawag ng nanay niya. Ako tuloy yung tinatawagan at kinukulit.

Ako ba yung gago kung ayaw kong imbitahan yung lola ng anak ko? Kahit first apo Nya yung baby ko?

My tita is the reason why i got accepted sa isang job na inapplayan ko, and doon ako nakakatira sa kanya kasi mas malapit siya sa workplace ko. Thankful ako sa kanya and planning to contribute 1k monthly for the expenses and also planning to give her something for helping me get the job. However, weeks passed and i discovered that my tita might use me. I had a great feeling na uutangan niya ako once may sweldo na ako. Kase nag uutang din siya sa parents ko. There's actually no problem naman if magpapautang ako kaso she has pending utang pa sa parents ko na like 50k, and its been like more than 6 years na hindi pa binabayadan at hindi n minemention. She doesn't pay 😭 And I'm here thinking na im selfish and judgmental for planning to move out sa kanyang bahay once i have my salary kasi natatakot ako na hihingi siya sa akin ng large amount. I'm planning to board pero my tita won't allow me kasi gasto daw yung room plus food. Libre kasi yung food sa kanila And ofc, nagcocontribute din ako sa kanila by cleaning their house, cooking, and washing dishes etc I would save a lot sa bahay nila pero yung fear ko talaga na she's gonna borrow money from me.

ABYG for having this mindset na i wanna escape my tita before she's gonna use me? for being selfish and walang utang na loob sa tita ko

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

So, my girlfriend still has some photos nila ng ex niya sa Instagram archive. Hindi naman niya pinopost or tinitingnan uli as far as I know, pero nasa archive pa rin. Hindi ko iniisip na may feelings pa siya for him or anything like that. Pero knowing na nandun pa rin yung photos, medyo naiinis lang ako.

Alam ko naman na baka normal lang mag-keep ng old memories, pero mas okay sana ako if wala na talaga yun. Hindi ko pa naman siya pinipilit about it, pero nung nabanggit ko nang slight, sabi lang niya "hindi talaga ako nagdedelete ng archive photos" at ayaw niyang burahin parts ng past niya.

ABYG? Baka nga ako kasi baka unfair to ask her to change her past para lang maging mas comfortable ako and parang controlling din

I was working for a Beauty Brand. Probationary. Sa totoo lang okay siya. Andame kong natutunan given na may 5 years na kong experience sa field ko. They let us lead for minor campaigns and such. However, things take turn na noong nag attempt mag resign ‘yung Creative Director namin dahil Daw sa’kin kasi na overwhelmed daw sa mga need gawin. Dahil nag iba ‘yung treatment sa’kin na parang kasalanan ko lahat and they made me message her and apologized. Then, binawi na raw niya ‘yung resignation niya kasi nakausap na raw. Pero noong time na ‘yun ramdam ko ‘yung mga galit sa’kin ng mga tao kahit wala naman akong ginawang kasalanan. Sa totoo lang sobrang respectful ko kapag kinakausap ko siya. So, ginawa ko I recalibrated and bounced back. So inayos ko na work flow ko ahh.

Then, nitong friday final evaluation ko, I had a decent score naman but they decided to not push through kasi apprently may attitude problems daw ako. Sobrang shookt ko nun. They literally made a list ng mga nakaaway or nakasagutan ko raw. Sobrang wala akong masama. Kasi they taken into account daw ‘yung banters namin with my colleagues. Which is I thought playful banter lang pero it was use against me. Grabe.

Tbh, I tried not victimized myself. Pero sobrang obvious na ‘yung favoritism. One time, binigay sakin ‘yung isang task ng Friday night, paalis na ko. Then, gusto Monday agad. I did not work on it ng weekends. Why would I? I’m not paid enough to do it. So, Monday ginagawa ko na siya at the same time doing my end of month report. Nung nanghingi ng update with hostility pa, sabi wait lang. Isa lang ako. Nung Friday lang sinabi sa’kin. I usnerstand naman kasi CEO ‘yung nanghihingi kasi for context there are times na I’m working direclty sa CEO namin. Pero wait lang like I said isa lang ako. I was given ng until 5pm ‘yung deadline ko. Which is nagawa ko. Kasi nung weekend naman, i saved some pegs for the things that i needed to do naman so madali lang siya. Pero kasi kapag sa’kin pwede mag rushed pero sa kanila ‘di pwede??

Sobrang dami pang mga incident na lagi na lang alo ‘yung nagmumukhang kawawa pero I just shrugged it off kahit may mga classist and homophobic remarks na sa’kin.

They gave until half ng November pero I decided na mag pasa ng resignation letter sa end of month kahit may ongoing campaign kami and mya mga bagay na i have to lead. Kasi the disrepect is hindi ko na kaya. Even today. I requested ng WFH kasi may food poisoning ako kahit few hours before ng time in namin ako nag send pero denied kasi late and rushed daw. So, ayun i feel guilty pero kasi kapag naramdaman ko ng hindi naman pala pinapahalagahan ‘yung effort ko. ‘Wag na lang and sayang lang.

So, ABYG if magsesend ako ng resignation letter sa mismong araw ng last day na sinabi ko?

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

ABYG kasi nag duda ako at medjo nagalit ako sa partner ko dahil biglang ayaw niya magpasundo sakin sa inuman nila ng officemates niya?

For context, wala pang one month yung partner ko sa new work niya and nag training siya for a month then may night out sila ng team niya when they graduated from their training. Medjo uneasy ako pero I told her na go lang pero susunduin ko siya kahit anong time pa sila matapos. Pumayag naman siya and all pero nung morning ng day na yun, biglang nagbago yujg isip niya kasi nawala yung charger ng phone niya and na-stress siya. Biglang ayaw na niya magpasundo sakin tapos may mga “nakakasakal” at hayaan ko lang daw siya sa gusto niya moment. She even told me na bakit ba daw wala ako tiwala sa kanya.

Nag worry ako at nagkakutob na baka may tinatago siya sakin or baka may “office partner” siya kaya sinabi ko sa kanya yung naffeel kasi diba dapat ganun naman na open ka sa partner mo? Ang ending, nag break kami before sila mag inuman kasi wala daw akong tiwala sa kanya. Eh wala naman ako problem sa inuman nila and unfair pa din ba na pag sundo nalang nga yung gusto ko gawin para ma-assure man lang ako?

A week after our breakup, bumalik siya sakin and tinanggap ko kasi marupok ako. Ngayon, nakwento niya sakin out of nowhere na kasama pala ng mga male officemates niya yung mga partner nila kaya lalo ako nainis tapos nag bibiro pa ngayon na “kung hinayaan mo lang ako noon sana wala naging problema”. Na-realize ko na parang liit na bagay lang naman hiningi ko for my assurance tapos di pa niya mabigay.

ABYG kasi parang di ko pa din matanggap na iniwan niya ako para lang sa isang gabing inuman kasama mga officemate niya?

ABYG if ayaw ko magpautang sa friend (24F) ko (24F) for emergency daw. I said daw kasi there were situations na nangutang siya from our other friends rin, claiming for emergencies, pero we had seen her going to school at some point with Starbucks and Tims snacks when going to school just the day after she borrowed money and delaying her payment.

I'm taking a medical related field, while my friend dropped out due to family/financial problems, we have the same course. We let her borrow money from time to time nung di pa siya nagdropout dahil naawa na rin kami in her situation. But yes from what I mentioned earlier, we saw her buying snacks from Starbucks and Tims after niya mangutang, claiming she will pay our friend the next day only knowing she couldn't, and had to delay the payment. I mean, it's okay to treat yourself snacks from time to time but we see her "luho" in her mydays, like buying original kpop photocards and albums while always delaying her payment sa mga utang samin.

Then time came na nagdropout na siya, and she barely messages us nor goes online. The friend na may utang siya even asked me about her, na anyare daw sa kanya na bakit ghinost niya daw siya and di pa nababayaran yung half ng utang niya (nagutang siya ng 10K and 5K lang nabayaran niya). My friend who lended her money brought it up to me, and asked if I could gently brought it to my friend if I ever met her.

Timing na nagonline si friend na nangutang and I asked her to meet, my treat. She agreed to meet up with me. We catched up with life, found out friend works now in a BPO. She also brought up how she doesn't want to finish our course anymore, that working at a BPO is a lesser stress than studying.

When she said that I got turned off because ang luho niya sa school, and they're midclass, since I remember her mother works as a researcher for an elite company, and earns enough.

I get that studying for a medical related field is stressful, but I don't really understand how is she stressed while studying when her tuition and everything is paid, and even her mom asks her to continue her course, even asking my help to convince her to go back, since I'm one of her few friends at school.

I don't know why but merong something na pumitik sakin, like I felt envious of her kasi even when she stopped her mom still fully supports her to go back and she have no financial problems, like me who does part time just to pay my clinicals and other payments from school. Out of frustration I told her:

"Why did you even work when you are financially capable of finishing the course?"

We were silent and awkward for a few mins and nagrason nako umalis. Later on she messaged na if pwede daw sana akong utangan kasi nagkukulang daw sila. Sa sobrang galit ko nireplyan ko ng, "Edi ibenta mo yang kpop photocards and albums mo" and I never messaged her again, nor did she messaged me again.

Every once in a while magoonline siya and mangungutang, wala man lang kamusta or what, diretso na siya agad sa "may pera ka ba ngayon, pwede ka bang utangan?"

Then just last night she asked if I can lend her some money for some "emergency" daw with crying emojis. I already had trust issues with her, ni pagseen sa messages niya hindi ko na ginawa. I don't care if legit na emergency na siya kanina. She is disturbing my mental peace and I already learned my lesson not to lend her money kasi meron rin siyang utang na hindi nabayaran sakin. ABYG if di ko siya pinautang kanina if it really was an emergency?

I didn’t know which flair to use. Please bear with me for the long post huhu

My double shift just ended so I was really eager to get on a bus and go home. After almost 20 mins of waiting, my colleague and I were finally able to ride one. So ayun nga she went straight sa isang empty 3-seater so I ended up sa middle seat, tapos may umupo sa tabi ko na lalaki. Nung naniningil yung kundoktor, I learned that same ng bababaan yung colleague ko and yung guy. A few minutes pagkababa nilang dalawa, may umakyat na inspector, checking everyone’s tickets. The thing is, hindi kami nabigyan ng ticket. I know it’s my fault din that I didn’t ask pero as someone who’s been commuting from my home (Cavite) to my school (Manila) everyday, may mga nasasakyan talaga akong hindi nag iissue ng tickets and kapag may nag-iissue naman nh ticket, I make sure to keep it kasi nga I know na may inspectors na sumasakay.

Going back, nung hinanapan ako ng inspector ng ticket, I said na walang naibigay sakin. Turns out na ako lang ang walang ticket. He confronted the bus conductor asking why to which the latter replied na imposible raw. They were going back and forth and then turning up to me every time. I was asked to carefully check my bag to which I obliged and wala talaga. Kuya conductor was getting defensive and tumataas yung tono ng boses and I was getting uncomfortable because they were so loud and puno ang bus. I was feeling guilty for kuya conductor kasi may penalty yata(?) but at the same time I was getting frustrated kasi kung meron akong ticket ilalabas ko talaga.

The inspector was asking the conductor to issue me a ticket na lang pero ayaw nung kundoktor kasi that means he admitted that he failed to give me a ticket and would get him the penalty yata. AND THEN, there’s this lady sa bandang gitna ng bus (I was seated sa bandang harap) na nagpaparinig, “ang tanga naman, dapat pag siningil, manghingi ng ticket” “ano ba yan pinahihirapan pa yung kundoktor” “ano ba yan ayaw pang umamin at ilabas ang ticket.” She was saying it all loud enough for everybody to hear.

I was already on the verge of crying because this was all happening when I just wanted to get home and sleep because my head was throbbing in pain. She kept going for so long na paulit ulit na lang yung sinasabi niya and at that point, I was sooooo fed up. I stood up and faced the passengers and said, “sino ba yan ang ingay naman, hindi naman kinakausap?” Everyone was silent tapos pag upo ko she kept going again. I was near my drop off at this point and bago ako bumaba I faced her again and said na hindi naman siya kasali, bakit ang dami niyang sinasabi.

My bf was waiting for me at the drop off point, I cried like a baby kasi I was so tired and frustrated and not used to being told like that. I got scared of the lady and the exchange of messages between the conductor and inspector kasi katabi ko sila at naooverwhelm ako sa lakas ng boses. I feel guilty for what might happen siyempre but at the same time I feel like I was ganged up on and super sikip ng dibdib ko. I don’t even wanna ride a bus anymore haha nag aalala pa ako baka may vid or whatsoever hahaha shet social anxiety thingz

ABYG kung sumabog ako sa babaeng pasahero kahit na feel kong ang rude?

Medyo mahaba to

So nung 2019 kasi bumili kami ng ex ko ng pre selling na condo na malapit sa isang state univ kasi gusto niyang magtake ng law so sinuportahan ko sya dun sa decision nya. Then nakabangga yung kaskasero nyang kapatid kaya yung perang pag eenroll nya sana is ginastos sa danyos kahit sinabihan ko na sya na di nya responsibilidad yun.

Ngayon lumipas ang 3 taon at nadiskubre namin na walang license to sell yung developer ng condo at sobrang delay ng turnover kaya nagparefund kami. Almost 500k na ung nagastos namin dun at 3/4 nung halagang yun ay sakin galing. Nakapagrefund naman kami kaso kalahati lang kasi tinechnical kami ng abogago nung developer. Ngayon pagkarefund namin ng pera, wala pang isang linggo eh naaksidente naman ang lola nya at kailangan ng hip replacement.

Yung lola nya na yun may patago sa kanyang pera na almost 600K so yun dapat yung gagastusin sa hospitalization nya. Ang kaso itong ex ko nung 2018 may katangahang ginawa. Kami na nung time na yun pero may nagvhachat pala sa kanya nun sa insta na foreigner. To cut the story short, love scam pala at nalimas ung pera ng lola nya. Ewan ko kung bakit pero di ko pa din sya hiniwalayan that time kasi nanaig ang awa ko sa kanya kesa galit. So ayun na nga since wala na ung perang patago sa kanya, ang ginamit nyang pambayad sa hospital eh ung perang narefund namin dun sa condo.

So eto prob ko ngayon. Etong ex ko lubog sa utang kasi may niloan syang malaking halaga nung nagkacancer ang isa nyang lola. Sinabihan ko na sya na wag na sya magloan at hindi lang sya ang may sole responsibility sa lola nya pero di sya nakinig. This 2024 nagdesisyon na kaming maghiwalay dahil na din sa stress na dulot ng problemang financial at ayoko na din madawit pa sa mga utang nya at sa tinatago nyang sikreto sa pamilya nya na wala na ang pera ng lola nya. Ako ba yung gago kung singilin ko pa sya dun sa portion nung pera na narefund namin kasi pinaghirapan ko un at ako lang din ang laging umaattend ng hearing para lang makuha ung pera na yun.

May tita ako na halos lahat ng kamag anak namin ay nakaaway. Nag sserve sa simbahan pero hindi sinasabuhay ang teachings, bagkus numero uno pa sa pang cchismis at pag gagawa ng kasiraan ng tao.

Naniniwala talaga akong may kapansanan siya sa pag iisip dahil nananakit siya physically pag galit siya, hindi siya makatagal sa friend/family relationship nang hindi niya nakakaaway, hindi siya maka usap ng maayos kasi paiba iba ng kwento lalo na pag nabubuking siya sa kalokohan niya at napaka manipulative pa kasi gumagawa siya ng kwento para siya ‘yung mukhang kawawa. Nag ssuggest na ang mga anak niya na ipa-psychologist siya to assess anong nagttrigger at nag ccause pero ayaw niya kasi ang thinking niya baka palabasin na baliw siya at lahat ng properties niya ibigay sa asawa niya at sa imaginary kabit nito.

May ginawang kalokohan sakin ang tita ko na ‘yun na nag-cause para lumayo ako sa kanila at ayoko na rin ma-associate sa pamilya nila. Parang inerase ko na sila sa isip ko kasi mas okay sa mental health ko, kumbaga mas beneficial sa akin na hindi na makipag usap sa kanila (sa pamilya niya including mga anak at asawa) dahil puro katoxic-han ang naririnig ko pag nakakausap sila. Sabi nga nila, pag may undiagnosed sakit ang isa sa pamilya, damay sa sakit ang lahat kasi somehow maapektuhan at maaapektuhan talaga ang mga kasama sa bahay whether stress, emotionally pagod, etc.

Ngayon ‘yung grandparents ko at iba ko na tita ay sinasabihan ako na ako raw ang magpakumbaba dahil ako ang bata at naghihintay lang ‘yung tita ko (masama ugali) na ako ang lumapit sa kanila. Naiinis ako kasi ako na nga ang ginawan ng kwento, pinag mumura ng anak niya dahil sa mali mali niyang kwento tapos ako pa ang magpapakumbaba. Anong mapapala ko na lumapit pa sa pamilya nila kung peace of mind ko ang maccompromise? Pag sobrang nastress ba ako at nagkasakit sila ba ang magpapagamot sa akin? At may away pamilya na kaya mong patawarin kahit hindi humingi ng tawad kasi mababaw lang naman pero ito talaga di ko kaya.

ABYG dahil masyado akong matigas na hindi sila kausapin? Alam ko na right ko na hindi na makipag usap sa kanila pero sa kakadikta ng iba kong kamag anak parang ako ‘yung masama kasi hindi ako marunong magpakumbaba.

ILAGAY SA DULO NG POST KUNG BAKIT MO NAISIPAN NA IKAW ANG GAGO

RULES AND REGULATION: CLICK HERE AND HERE

COMMENTS SECTION FORMAT:

GGK: Gago Ka, sagot sa post kung feeling mo kagaguhan yung ginawa ni OP

DKG: Di Ka Gago, sagot sa post kung nasa tama si OP

WG: Walang Gago, di lang talaga kayo nagkaintindihan, baka pwede pa pag-usapan

LKG: Lahat Kayo Gago, walang tama sa inyo, puro kayo pabigat sa mga magulang niyo

INFO: Nakakalito ba ang istorya ni OP? Comment your question!

POST FORMAT

Title: ABYG kasi napagdesisyunan ko na tanggalan ng mana ang aking anak?

Content: Should not be a rant post, hindi dapat sobrang ikli. Hindi kami facebook, twitter and instagram, ikwento ng maayos ang sitwasyon.

Sa dulo ng post, ilagay ang dahilan kung bakit mo naisipan na ikaw ang gago.

Ayon nga, for context, tatlo kaming magkakapatid and ako ang panganay. Working sa abroad ang mother namin, then nasa ibang city nagwowork ang father namin.

I (19F), have two brothers, let's name them John (15M), at Kyle (8M). Ito nga, si John ay currently dealing with mental health issues. To say the least, suicidal siya to the point na nagseself harm siya. Ginagawa ko naman mag effort para pagaanin buhay niya since hindi ko rin alam mga nangyayari sa bahay noong umalis ako (Grade 11 pa lang ay di na ako nagsstay with them, living independently na).

Ngayon, sobrang accustomed ko na living alone kasi, and gusto ko talaga ng malinis na bahay. Ayokong aabot yung dishes ng kinabukasan, ayokong yung trash bag ay di itinatapon kapag puno na. Yk, basic stuffs. And kapag magpapart-time ako, inuutusan ko kapatid kong dalawa, si Kyle ay sa pagwawalis ng sahig, pag-aayos ng beddings sa kwarto, pag-aayos ng throw pillow sa sofa, then si John ay sa paghuhugas ng pinggan – yun lang as in, hugasan lang ang pinggan.

Baka sabihin niyo na baka naman gabundok hugasin ay hindi po, usually, tatlong pinggan, tatlong pairs ng utensils, tapos pinaglagyan ng ulam at pinaglutuan lang. Pero tuwing uuwi ako sa umaga (night shift ako sa part-time ko), aabutan kong andun pa rin hugasin.

Una, naiintindihan ko pa eh. Na baka wala siyang energy to do things kasi nga mentally unstable siya, na baka gusto niya lang to be left alone. So I did. For a few weeks, lahat ng tasks niya ako na gumawa.

Dumating sa point na mageexams kami, sobrang busy ko nun kasi two weeks na hell week. From activities to exams to work, sobrang drained na ako. Dumating ako sa point na nakiusap ako sa kapatid ko na please, as in, utang na loob, hugasan ang pinggan. Kasi hindi ko na talaga kaya.

Tapos, during the weeks pala na di ko siya matutukan, pinatawag ako ng guidance counselor kasi di daw pumapasok, hindi daw nagpapasa ng activities at performance tasks, in risk daw na magremedial kasi wala daw kahit isang ipinasa.

We tried getting him into therapy, pero ayaw daw niya, di naman daw siya baliw. Tantanan daw namin siya kasi okay lang daw siya.

And ito na, when inutusan ko siya, as in sabi ko "Magluto ka muna ng pagkain niyo ni Kyle at maaga ang alis ko," sinabihan niya akong "Fuck you, shut your fucking mouth"

Hanggang sa tuwing papakiusapan kong, "Oy John pahugas muna nito at maaga ako bukas," sasabihan niya akong "Nah, don't want to, don't care about you" tangina. NABBWISIT ako.

Tapos dumating sa point na lagi niyang sinusuntok si Kyle kapag di nakukuha gusto niya, hinahampas niya ng remote ng tv, sinisira charger ng bunso namin. Hanggang sa dumating siya sa point na araw araw na umiiyak bunso naming kapatid, tapos sasabihan niya lang na "Shut up you fucking baby"

I reached my breaking point, sinigawan ko siyang ano bang gusto niyang mangyari sa buhay niya, and I guess dito ako naging gago, sinabihan ko siyang aksaya lang siya sa pera (siya lang ang sa private school nag-aaral sa'min magkakapatid), sinabihan ko siyang wala siyang pakinabang sa bahay, sinabihan ko siyang puro cellphone lang alam niya, puro pagpupuyat, pero wala naman siyang totoong buhay. Sinabihan kong di nag-iisip at napakaselfish kasi kung ano lang convenient sa kanya yun lang gagawin niya. Sinampal ko siya sa galit ko, hindi lang about sa paglilinis ng bahay yung problem ko eh, tungkol sa disrespect sa'kin at sa pagpopowertrip niya sa kapatid naming bunso.

After nun, binatikal niya ako ng bangko and tinutukan ako ng kutsilyo, sabi sa'kin "Then die bich," and ayon.

Napapagod na akong intindihin kapatid ko, sobrang passive aggressive, sobrang hirap na hirap at may times na natatakot na ako sa kanya. Dapat kasi ako ang responsibile sa kaniya kasi ako ang ate pero hirap na hirap na ako. Sinabi ko na lang sa parents namin na kung hindi nila ilalayo si John sa akin, ako ang lalayo kasi di ko na kayang ihandle yung disrespect. So...

ABYG kung napapagod na akong intindihin yung kapatid kong man mental health issues?

ABYG na mas pinili ko pa magtrabaho dito sa manila kaysa sa probinsya namin? 4 days na kaming hindi nag uusap ng jowa (25M) ko (24M) dahil sa reason na mas pinili ko pa magwork dito sa manila.

Bale 3yrs na kami ng jowa ko and 6 mos palang akong andito sa manila.

Nagstart kasi siya na nagsasabi siya na miss na niya ako syempre sabi ko miss ko na dn siya. And then nagtanong siya if kaya pa ba namin yung ganto na ldr? So i said yes and nagtanong uli if deserve niya pa ba yung ganto? And sabi ko hindi ko alam kasi siya naman makakasagot nun.

Ang dami na niya ng pinagsasabi na kaya daw naghiwalay sila ng past relationship niya is dahil ldr sila and ayaw niya ng ldr kaya sa susunod na magiging jowa niya daw dapat hindi na ldr kaso ayun mas napili ko magwork here. Hanggang sabi ko hindi ko naman kasalanan if walang tumatawag sa akin or ang eemail sa mga pinasahan ko ng resume ko. Tinulungan din naman niya ako dati maghanap ng work para hindi ako mapalayo kaso wala talaga at mas pinili ko daw magwork bere sa manila.

Sinabi ko naman din sa kanya na hindi naman ako naging tamad sa paghahanap sa dami ng pinagsendan ko ng resume sa jobstreet at indeed kahit hindi related sa course ko go lang (Nursing grad ako). Tapos nasabi ko sa kanya na syempre siya madali siya makahanap ng work sa lugar namin dahil board passer na siya eh ako nursing grad palang. Hanggang sa nagalit siya and sinabihan akong "Kasalanan ko ba na I'm doing great and yet you're still there ganun ba want mong iparating?" Kaya ayun sinabihan ko siyang hindi na siya nakakatulong kasi naiistress na ako sa pagrereview ko sa board exam (sa nov 9 and 10 na!!!) tapos dadagdag pa siya.

Kaya lang naman ako nagwork sa manila kasi una wala talaga akong mahanap na work sa probinsya namin 4 mos akong naghahanap kaso wala, pangalawa mag iipon ako para makapagreview center ako for board exam. Kaya heto 4 days ko na siyang hindi chinachat and also him hindi din siya nagchachat mas iniisip ko nalang ngayon magreview.

ABYG na mas pinili ko dito magwork at iwan siya sa probinsya namin?